Będąc w Iguazú, nawet nie interesując się ptasimi pięknościami należy odwiedzić miejsce, które chyba w świecie należy do rzadkości. Każdy taksówkarz zna to miejsce w Iguazú i za parę dolarów przywiezie do tego niesamowitego, kolibrowego ogrodu. Sam bilet wejściowy, to tez symboliczna opłata. Miejsce niczym się nie wyróżniające. Od wielu, wielu lat, na niewielkiej przestrzeni przydomowego ogródka, jego właściciel rozwieszał liczne poidełka dla kolibrów. Miejsce tak przypadło do gustu kolibrom, że można tam je spotkać kilkadziesiąt na raz, mimo, że to nadal dzikie ptaki, niczym nie ograniczone, wolne. Ptaki są tak zaabsorbowane sobą, że niemal wpadają na podziwiających je ludzi. Pierwszy widok tej niewielkiej przestrzeni, na której ciągle widać było kilkanaście, kilkadziesiąt różnych kolibrów cieszy i wskazuje na fakt, że pewnie łatwo i prosto wykona się wiele satysfakcjonujących zdjęć. Nic bardziej mylnego. Pierwszy problem to niedostateczne warunki oświetleniowe. ISO 1600-3200 i uzyskane czasy 1/250, 1/100s to koszmar dla fotografującego, tak dynamiczne ptaki. Chciało by się użyć czasów 1/8000, z pewna głębią ostrości, a tu nici z możliwości użycia właściwych nastawów. Ale to nie koniec moich problemów. Siedzenie i podziwianie tego skrawka ptasiego raju to jedno, ale uwiecznienie tego to zupełnie inna sprawa. Pierwszych kilkadziesiąt prób wykonania zdjęć, zakończyło się prawie zupełnym fiaskiem. Ptaki na sekundę zamierają w bezruchu i tylko w tym momencie można zrobić im typowe kolibrowe ujęcie. W tym ułamku sekundy, należy z obserwacji bez kamery i zaobserwowaniu ptaka, schwycić kamerę, skierować na ptaka, nacisnąć migawkę, tak aby autofocus wyostrzył kadr i dalej wykonać serię zdjęć. Wszystko to w ułamku sekundy. Zapewniam, że prawie nierealne. Po pół godzinie w taaakim miejscu, z dobrym sprzętem nie mam zdjęć. Na domiar złego zaczyna padać i warunki oświetleniowe jeszcze ulegają pogorszeniu. Na szczęście nie trwa to długo i jeszcze będzie trochę prób w tym dniu. Wracam do hotelu. Sprawdzam, co ostatecznie jest na kartach, ale euforii radości nie ma. Są w prawdzie ostre zdjęcia kilku gatunków kolibrów, brakuje takich z ultra krótkimi czasami, no i z możliwością zastosowania jakiejś głębi ostrości. Nawet obiektyw 300/2,8 wydaje się za ciemny. Wracam następnego dnia, kiedy ze światłem jest nieco lepiej. Proporcjonalnie do światła przybyło ludzi. Wczoraj byłem sam, dzisiaj ptaki podziwia kilku turystów. Zmiana techniki fotografowania przynosi lepsze efekty. Warto wybrać najczęściej odwiedzane miejsce przez ptaki (stały tor podejścia do poidełka) nastawić wszystko w aparacie manualnie (z ostrością włącznie) i wykonywać zdjęcia całymi seriami, jak tylko ptaki pojawią się w kadrze. Większość 60-70% do wyrzucenia, ale powstaje kilka zdjęć, na których można oko zatrzymać. Po kilku godzinach obserwacji można nauczyć się zachowania ptaków. Ich sposób dolatywania i odlatywania na niewielkie odległości jest powtarzalny. Także udaje się kilka zdjęć. W sumie udało się sfotografować 7 gatunków kolibrów. Niestety kilka z gatunków pojawiły się zaledwie 3-4 razy i tak naprawdę udało się wykonać 1-2 serie zdjęć.  Tak, więc powstały galerie przedstawicieli tej niesamowitej ptasiej rodziny, o bardzo różnej zawartości. Do każdej galerii dołączyłem ten sam odgłos – tym razem odgłosu ptasiego lotu i rwetesu jaki panuje w tym niesamowitym ogródku. Ptaki były tak blisko i było ich tyle, że postanowiłem nagrać odgłos trzepotu skrzydeł kolibrów. Dość nietypowy ptasi dźwięk, ale galeria wyjątkowych ptaków, będzie miała wyjątkowe nagranie dźwięku. Niniejszy tekst jest wspólnym dla wszystkich uwiecznionych tam gatunków kolibrów. Waga kolibrów osiąga kilka gram, przy rozpiętości skrzydeł kilku centymetrów. Są więc bardzo drobnej budowy. Jednak ich dynamiczny lot, zawisy w powietrzu nie mają sobie równych. No może tylko wśród ważek, ale one maja dwie pary skrzydeł. Aby tak sprawnie latać, trzeba mieć niesamowite serce. W tym maleńkim, kilkucentymetrowym ciele, bije serce, które może uderzyć ponad tysiąc razy na minutę. Niesamowite ptaki, choć tak delikatne. Nasilający się deszcz był dla nich na tyle zagrożeniem że przez chwilę wszystkie się schowały i zostałem sam, na tej maleńkiej ptasiej arenie. Zapraszam na moją stronę do spotkania z tymi maleństwami, które z ptasich galerii, powinny być przeniesione do galerii makro.
Węglik czarnogardły, Nektareczek czarny, Pustelnik ubogi, Szafirek złotawy, Szmaragdzik modrogłowy, Śmigacz, Widłogonek fioletowoczelny .

Argentyna wykaz gatunków -język polski

Argentyna- tekst wprowadzajacy- Tukan wielki
Nowopowstałe galerie ptaków:
1.Tukan wielki. 2.Kormoran niebieskooki.3.Karakara czarnobrzucha.4.Modrogrzbiecik tęposterny.5.Węglik czarnogardły.6.Magellanka zmienna.7.Chruściak magelański.8.Czajka miedziana.9.Drozd falklandzki.10.Dzięcioł łąkowy.11.Karakara patagońska.12.Kardynałek czubaty. 13.Kormoran skalny.14.Mewa magellańska.15.Organka fioletowa.16.Organka kasztanowata.17.Ostrogonek mały.18.Pasówka obrożna.19.Rybitwa jaskółcza.20.Sępnik czarny. 21.Arasari brązowouchy.22.Śmigacz. 23.Trębacz brązowy. 24.Trogon czerwonobrzuchy. 25.Widłogonek fioletowoczelny. 26.Bentewi wielki.27.Czuprynek czubaty.28.Czyż kapturowy.29.Długoszpon krasnoczelny.30.Dzięciolnik płowokarkowy.31.Dzięcioł czarnoczelny.32.Dzięcioł magellański.33.Dzięcioł żółtawy.34.Gołąb łuskogrzbiety.35.Guira. 36.Ibis żałobny. 37.Ibis maskowy. 38.Jaskółka chilijska. 39.Kardynałek żółtodzioby. 40.Konura czarnogłowa. 41.Lasówka oliwkowogrzbieta.42.Magellanka skalna.43.Nektareczek czarny. 44. Przedrzeźniacz białobrewy. 45.Strzyżyk śpiewny. 46.Szafirek złotawy. 47.Szmaragdzik modrogłowy. 48.Trzęsiogon ciemnobrzuchy. 49. Ziarnołusk złotodzioby. 50.Czubokaczka.51.Czywik białowąsy.52.Drozd rudobrzuchy.53.Drzewiarz białobrewy. 54.Dzięcioł czerwonoczuby. 55.Dzięciur żółtoczelny. 56. Garncarz rdzawy. 57. Gołąbek karłowaty. 58.Łabędź czarnoszyi. 59.Magellanka rudogłowa.60.Perkozek  białoskrzydły. 61.Piona łuskowana. 62. Tanger srokaty.63.Stadniczka białoskrzydła. 64.Starzyk rdzawoskrzydły.65.Szafranka złotogłowa. 66.Tyraneczek uszaty.67.Bekas jasnolicy.68.Cudokaczka.69.Dzięcioł piaskowy.70.Elenia żółtobrzucha.71.Kanialuk szary.72.Lanio ognisty.73.Myszołowczyk.74.Pustelnik ubogi.75.Sępnik różowogłowy.76.Starzykowiec południowy.77.Tangarka modra.78.Cukrzyk bananowy.79.Jaskólak..80.Kleszczojad gładkodzioby.81.Kondor wielki.82.Konura białooka.83.Perkoz grubodzioby.84.Sóweczka magellańska.85.Ziarnojadek dwuobrożny.86.Ostrygojad czarniawy.87.Negrzyk patagoński.88.Gołąbeczek cynamonowy.89.Cyraneczka żółtodzioba.90.Kominiarczyk szarawy.91.Torpedówka magellańska.92.Wydrzyk amerykański.93.Tyranik szarogardły. 94. Mewa południowa. 95.Kokoszka amerykańska.
Nowo powstałe galerie ssaków:
1.Ostronos rudy. 2.Uchatka patagońska. 3.Kawia brazylijska.
Nowo powstałe galerie gadów: Teju argentyński.
Zmiany w galeriach ptaków: 1.Mnicha. 2.Brzegówka.
Zmiany w galeriach owadów: 1.Motyle. 2.Pozostałe owady.
Przejdź do galerii :  A R G E N T Y N A    F A U N A