Wykaz alfabetyczny

O trudnościach w fotografowaniu tego ptaka pisałem w tekście wprowadzającym dotyczącym wyprawy na rurkonose. Jest naprawdę filigranowej budowy ciała, zwłaszcza wydaje sie takim na bezkresnych wodach oceanu. Waga jego to około 25 gramów, jest więc lżejszy od wróbla (około 30 gramów). Rozpiętość skrzydeł wynosi około 35 cm, a więc sporo, jak na tak niewielką wagę ptaka. Nawałniki, nawet podczas wychowu potomstwa, całymi dniami żerują na otwartym oceanie, do gniazda/nory wracają na noc. Wtedy to odbywa się karmienie potomstwa.

Albatrosy, fulmary, burzyki, nawałniki...

Niestety negrzyka udało się spotkać raz i niestety powstałe zdjęcia są mocno kadrowane. Ale dla oddania różnorodności fauny Patagonii powstaje niniejsza galeria zwłaszcza, że udało się sfotografować dorosłego osobnika oraz młodocianego. Negrzyki występują w Argentynie i Chile.

Mimo że udało się uwiecznić wiele gatunków kolibrów, będzie jeden tekst zamieszczony dla wszystkich 22 gatunków sfotografowanych na Kostaryce. Tym razem i czasu było więcej, i światło było lepsze, była więc okazja do wykonania wielu dynamicznych zdjęć. Ciekawe, że jeżdżąc po Kostaryce po przebyciu kilkudziesięciu kilometrów występowały zupełnie inne gatunki kolibrów. Kostaryka to niewielki kraj (kilkanaście procent powierzchni Polski) i na tak niewielkim obszarze występuje taka różnorodność gatunkowa kolibrów.

Będąc w Iguazú, nawet nie interesując się ptasimi pięknościami należy odwiedzić miejsce, które chyba w świecie należy do rzadkości. Każdy taksówkarz zna to miejsce w Iguazú i za parę dolarów przywiezie do tego niesamowitego, kolibrowego ogrodu. Sam bilet wejściowy, to tez symboliczna opłata. Miejsce niczym się nie wyróżniające. Od wielu, wielu lat, na niewielkiej przestrzeni przydomowego ogródka, jego właściciel rozwieszał liczne poidełka dla kolibrów.

Nektarnika ciemnogardłego udało się spotkać kilka razy, oczywiście zawsze w okolicy gdzie występowały kwiaty. Niestety spotkania były krótkie i nie pozwoliły na wykonanie zdjęć dostatecznie pokazujących piękno błyszczącego na ciemno-niebiesko podgardla samca. Dymorfizm płciowy jest bardzo wyraźny u tego gatunku. Na prezentowanych zdjęciach widać i samca i samicę. Podgardle samicy jest żółte i nie ma odbijających niebieskich piór. Nektarniki żywią się głównie nektarem, choć w okresie wychowu piskląt nie pogardzą małymi owadami.

Tanzania-12/2017
Z ostatniej chwili - Etiopia-12/2019
Z ostatniej chwili - Botswana -11/12-2022