TomKal foto

Mój dorobek z tej rodziny ptaków to dotychczas to dwa gatunki, sfotografowane w Tajlandii i Srilance (kurtaczki). A więc niewiele. W Ekwadorze udało się sfotografować 8 gatunków (kusaczków)! Są trudne do sfotografowania i bez pomocy lokalnych przewodników było by to niemożliwe. Przewodnicy musieli poświęcić wcześniej sporo czasu, aby stały się atrakcją dla obserwatorów, fotografów. Żyją naturalnie na dnie tropikalnego, wilgotnego lasu. Są niewielkie, skryte i trudne do zobaczenia, nie mówiąc już o ich fotografowaniu. Na dnie lasu nie ma wiele światła co jest kolejnym utrudnieniem w fotografowaniu przedstawicieli tej rodziny ptaków. Ptasia turystyka w Ekwadorze rozwija się i jest coraz więcej miejsc, w którym lokalna ludność stwarza warunki do obserwacji i fotografowania ptaków. Oczywiście poświęcają temu mnóstwo czasu, by gdy przybędą turyści, móc przywołać z lasu ptaki, które zawsze głos przewodnika, kojarzy im się z jakimś smakołykiem po którego warto pojawić się na przygotowanej scenie do fotografowania. Tymi smakołykami najczęściej są dżdżownice lub inne owady. Te spotkania zapadną na zawsze w pamięci. Przewodnik prowadzi do takiego miejsca przez gęsty, tropikalny las, gdzie ptak ma się pojawić, grupę kilku, rzadziej 10-ciu osób. Wszyscy zamierają w bezruchu obowiązuje bezwzględna cisza- i czekają. Przewodnik w tym czasie, gwiżdże, cmoka rzuca zanętę, patyki w miejsce, gdzie ma pojawić się ptak. Jeden z przewodników tak się zżył, że nazwał swojego kusaczka „Willy” (Łyli). Wołał go po imieniu „Whilly- venga, venga”- (Łyli, benga, benga)- co oznacza- Łyli, przychodź, przychodź. Po zawołaniu na twarzach turystów pojawił się uśmiech. Z zasady ptaki się pojawiały, choć w 3 sytuacjach zakończyło się wyłącznie na oczekiwaniu na nie. A, więc reguły nie ma. Ptaki są niesamowite. Jeżeli uda się je skusić na darmowy posiłek, nagle wychodzą z ciemnego lasu, pośród gałązek na przygotowaną scenę ze smakołykami i zamierają w bezruchu. To jest ten moment w którym da się wykonać dobre zdjęcie. Patrzą na ludzi, ludzie na niego w zupełnym bezruchu i ciszy. Mimo wysokiego ISO, czasy 1/30-1/100 sekundy to już wszystko na co można liczyć. Po chwili ptak bardzo energicznie się przemieści o kilkadziesiąt centymetrów i znów zamiera w bezruchu. Znów powstają zdjęcia. Bez wcześniejszej obserwacji, pracy nad ptakami, pewnie wróciłbym bez zdjęć kusaczków. A tym czasem udało się sfotografować największego i najmniejszego ich przedstawiciela oraz sześć innych gatunków kusaczków. Jest powód do zadowolenia! W wyszukiwarce założyłem taga: „Kusaczki, kurtaczki, pity”, aby móc pokazać wszystkie galerie tej rodziny ptaków na mojej stronie i wyłonić je z przeładowanej grupy wróblowych. Niniejszy tekst jest wspólny dla wszystkich 8 galerii ekwadorskich kusaczków.
Kusaczka żółtopierśna - Kusaczka wielka -Kusaczka wąsata -Drobik płowy -Kusaczka rudogłowa - Kusaczka równikowa - Kusaczek ciemnogłowy - Kusaczka brunatna