TomKal foto

Kolibry-tekst wspólny dla gatunków sfotografowanych w Ekwadorze
Według książki Milesa McMullana „The Guide to the Hummingbirds” na świecie żyje od 330 do 360 gatunków kolibrów i aż 129 gatunków z nich w Ekwadorze. Kolibry występują od Alaski w Ameryce Północnej po południe Ameryki Południowej. A więc na dwóch potężnych kontynentach, a na niewielkim w porównaniu z tym obszarem, powierzchni Ekwadoru jest tam ponad 30 procent gatunków kolibrów. Są rzeczywiście niemal wszędzie w Ekwadorze, a przynajmniej podczas całego naszego pobytu, dało się je codziennie zaobserwować. Przydrożne restauracje prawie zawsze mają poidełka kolibrowe. W oczekiwaniu na posiłek nigdy się nie nudziliśmy bo w tym czasie zawsze coś się działo przy karmnikach i powstawały zdjęcia. Kontakt z naturą jest tak bliski, że w jednym z takich miejsc zrobiliśmy sobie przerwę na obiad i jedząc zupę nieopodal poidełek kolibrowych, jeden z kolibrów usiadł mi na przedramieniu i obserwował co robię. Niesamowite spotkanie, niesamowity kontakt z przyrodą.  Jeszcze w innym miejscu stoję na wprost poidełka dla kolibrów, niemal w bezruchu próbując zdobyć dynamiczne zdjęcie kolibra, podczas gdy inny chciał sprawdzić czystość mojego ucha. Zapewniam, że to niemiłe uczucie słyszeć centymetr, dwa od ucha świst jego piór i mieć świadomość, że wsunie do ucha swój długi dziób. Trzeba się powstrzymać od odruchu, jaki towarzyszy w takiej sytuacji w przypadku komara, czy muchy, a więc machnąć energicznie ręka. To mogło by być śmiertelne dla kolibra. Wystarczy energicznie ruszyć głową i ptak odleci. Trzymając w takich miejscach w ręce kwiat, można liczyć, że koliber na niej usiądzie i sprawdzi, czy nie ma tam czasami smacznego nektaru. Nakręciliśmy takie krótkie filmy i wysłaliśmy je do Polski „z pozdrowieniami” z Ekwadoru. Czy może być piękniejsza „pocztówka” z pozdrowieniami z wakacji? Mimo bliskiego kontaktu z kolibrami fotografowanie do łatwych nie należy. Nie myślę  tu o zdjęciach pijących kolibrów z plastikowych pojemników lub siedzących na nich. Myślę o dynamicznych zdjęciach w locie tych niesamowitych podniebnych akrobatów. Samo fotografowanie warto, aby było poprzedzone krótką obserwacją gatunków tam występujących. Często się zdarza, że któryś z nich jest gatunkiem dominującym, bardzo terytorialnym i zachowuje się w charakterystyczny, przewidywalny sposób. Te gatunki zawsze łatwiej fotografować. Podlatują one czasami na kilka centymetrów od poidła, zawisają na sekundę, dwie, trzy w powietrzu, upewniają się, że jest bezpiecznie, po czym zaczynają swój słodki posiłek. Ten moment to sytuacja w której mogą powstać dynamiczne zdjęcia. Podobnie jak z kwiatami usytuowanymi w pobliżu dotychczasowych poideł. Ptaki zawisają przy nich i spijają sztucznie zostawiony tam słodką wodę. To te przewidywalne gatunki. Są jednak taki, które nagle wylatują z krzewów prosto do poidła, posilają się i tak szybko jak się pojawiły, tak szybko znikają. Z tymi człowiek prawie nie ma szans. Podobnie jak powietrzne kłótnie, potyczki kolibrów. Są tak szybkie, tak synchroniczna poruszanie się dwóch osobników, że można poprzestać tylko na obserwacji. Sfotografowanie takiej kłótni to czysty przypadek. Ostatecznie udało się sfotografować 41 gatunków kolibrów podczas całej wyprawy do Ekwadoru. Wszystkie mają zamieszczony niniejszy tekst, a jedynie Gigancik i Górzak fioletowogłowy, mają tekst rozszerzony o indywidualne informacje. Zaznaczyłem to jako podwójne T-„TT”.