Wykaz alfabetyczny

Kolibry-tekst wspólny dla gatunków sfotografowanych w Ekwadorze

Mimo że udało się uwiecznić wiele gatunków kolibrów, będzie jeden tekst zamieszczony dla wszystkich 22 gatunków sfotografowanych na Kostaryce. Tym razem i czasu było więcej, i światło było lepsze, była więc okazja do wykonania wielu dynamicznych zdjęć. Ciekawe, że jeżdżąc po Kostaryce po przebyciu kilkudziesięciu kilometrów występowały zupełnie inne gatunki kolibrów. Kostaryka to niewielki kraj (kilkanaście procent powierzchni Polski) i na tak niewielkim obszarze występuje taka różnorodność gatunkowa kolibrów.

Kolejny gatunek sowy trafia do mojej galerii, a to za sprawą zwyczajnej ludzkiej życzliwości i spontaniczności (Sławek dziękuję za podpowiedź i pozdrawiam, bo w naszych czasach o życzliwość i wspólne podziwianie naszej ptasiej fauny wśród fotografów przyrody coraz trudniej, zastępuje ją często źle pojmowana rywalizacja i współzawodnictwo. Niestety, takie czasy). A miejsce w którym sfotografowałem uszatki wręcz szokuje. Dość ruchliwa ulica przy której na sosnach nie zwracające na ruch kołowy, przechodzących ludzi siedzą uszatki w koronach drzew.

No niestety, nie wszystko się udaje. Mimo iż widzieliśmy z Johanem sowę błotną trzy razy, niestety nie udało się wykonać ani jednego dobrego zdjęcia. Zamieszczam w galerii startowej kilka dokumentacyjnych zdjęć, bardziej na pamiątkę pierwszego mojego spotkania z tym gatunkiem ptaka oraz z uwagi na fakt, że to jedyny drapieżnik na Islandii, jakiego udało mi się zobaczyć i sfotografować. Widziałem także gniazda bielików, ale odległość była tak duża, że z konwerterami powstały jedynie bardzo słabej jakości zdjęcia dokumentacyjne.

Nie wiem, czy udało mi się ostatecznie uwiecznić piękny ogon wachlarzówki posępnej, który jest jej atrybutem, czy cecha rozpoznawczą, ale była trudna w  zaobserwowaniu i jeszcze trudniejsza w sfotografowaniu. Ma 16 centymetrów długości ciała, z czego połowa przypada na piękny dekoracyjny ogon. Będąc na południowej wyspie w lesie rodem z parku jurajskiego, gdzie rosły drzewiaste paprocie i inne rośliny, które uniemożliwiały jakiekolwiek poruszanie się po tym lesie, właśnie tam, m.in. sfotografowałem wachlarzówkę. Był to jedyny ptak, jakiego zauważyłem w tym lesie.

Początkowo sądziłem, że to jaskółka. W zbliżeniu widać różnice pomiędzy tymi ptakami. Mimo, że wachlarzówki są dość powszechne w Australii, nie udało mi się spotkać ich wiele razy. Najciekawsze zdjęcia powstały na obrzeżach mokradeł, może z racji tego, że żywią się one głównie owadami. Wachlarzówka mierzy około 20 centymetrów i szkoda, że jej piękny wachlarzowaty ogon udało się uwiecznić tylko na jednym zdjęciu.