Wykaz alfabetyczny

O tym trzeba napisać, co to były za emocje i wrażenia. Wstaliśmy dwie godziny przed wschodem słońca, aby dojechać jeszcze przed świtem w góry gdzie mieliśmy fotografować m.in. hispaniola oliwkowego, bardzo rzadkiego endemita, aktywnego o wschodzie. Zajechaliśmy gdy było jeszcze ciemno, kierowca wyłączył silnik i zapanowała zupełna cisza w której słychać było co kilkadziesiąt metrów przepiękny śpiew klaretników. Moje nagranie ich pieśni chyba jednak tego nie oddaje w pełni. Z jakością dźwięku jest podobnie jak z jakością zdjęć.

To był piękny majowy poranek (2014).  Nie dość, że pogoda dopisała, to i ptaki pięknie pozowały. Ptaki, bo powstały trzy nowe galerie, nowych gatunków na mojej stronie. Cierniówka, świerszczaka i właśnie kląskawki. Wszystkie trzy gatunki występowały w okolicy. Co chwila widać było też gęsiorka. Kląskawka była zdecydowanie łatwiejsza w fotografowaniu niż nagraniu dźwięku. Świerszczak odwrotnie. Waga kląskawki to około 16 gramów, jest więc połową lżejsza od wróbla. Rozpiętość skrzydeł to około 20 centymetrów.
Z ostatniej chwili – 05/2015

RPA-02/2017
Z ostatniej chwili -Tanzania-12/2017
Z ostatniej chwili - Etiopia-12/2019
Z ostatniej chwili - Botswana -11/12-2022

W tym samym miejscu i czasie udało się spotkać sikory kanaryjskie i kląskawkę kanaryjską. Mimo, że próbowałem wykonać więcej zdjęć tego ptaka, pojawił się tylko raz i tak powstały prezentowane zdjęcia. Cieszy mnie, że udało się ją sfotografować, bo kląskawka kanaryjska spośród wszystkich wysp kanaryjskich wybrała sobie właśnie Fuerteventurę. Na pierwszy rzut oka ptaki trudno odróżnić od siebie. Dopiero porównanie zdjęć ptaków wskazuje na  ich  różnicę.

Można powiedzieć, że tym razem szczęście dopisało. W Tajlandii udało się sfotografować tylko jednego przedstawiciela należącego do rodziny bocianów - kleszczaka azjatyckiego. Z innych wyjazdów wracałem bez poszerzenia grona przedstawicieli tej rodziny na mojej stronie. W RPA udało się sfotografować dławigada afrykańskiego, kleszczaka afrykańskiego i bociana białoszyjego, a więc trzech kolejnych przedstawicieli bocianowatych. Oczywiście ze zmiennym powodzeniem pod względem fotograficznym.

Wreszcie udało się sfotografować jakiegoś przedstawiciela bocianowatych! Nie udało się to w Australii, Kostaryce i Argentynie. Tym razem spotkanie było nie przypadkowe i udało się wykonać wiele zdjęć, niestety w dość przepalonym południowym świetle. Ale świt jest raz dziennie i tym razem był wykorzystany do sfotografowania innych gatunków. Kleszczaki w liczbie kilkudziesięciu osobników spokojnie żerowały na polach ryżowych, choć zawsze pozostawiały dystans przynajmniej kilkunastu metrów od nas. Ale przy wielkości tego ptaka nie było problemów z fotografowaniem.