node-gallery | TomKal foto

Żuraw Rozwiń text

Pod względem wielkości, to chyba nasz największy ptak, a najwyższy to już bezsprzecznie. Długość ciała żurawia to około 1,4 metra, rozpiętością skrzydeł dorównuje bielikowi niecałe 2,5 metra, zaś wagą tylko samice bielika mu dorównują, bo waży do 6 kilogramów. Większość prezentowanych zdjęć udało się wykonać w dość nietypowej scenerii, kiedy to fotografowałem zaloty żurawi na lodzie. Niestety fotografowałem z dość dużej odległości, przez zadrzewienia i krzaki. Nie korzystałem z autofocusa i same zdjęcia w odbiorze są dość specyficzne. Niemniej jednak często wracam do nich z uwagi na zarchiwizowanie zachowań godowych i to na lodzie. Żurawie bowiem należą do gatunków, które po zimie najszybciej do nas wracają z zimowisk. Często się mówi, ze słysząc nad ranem pieśń godową żurawi lub odgłosy podczas ich przelotów, że zima już nie wróci i można się szybko spodziewać wiosny. W kolejnych latach powroty w to samo miejsce, nigdy nie zakończyły się wykonaniem podobnych zdjęć. Pozostałe zdjęcia żurawi udało się wykonać z racji ich dość dużych rozmiarów i dość powszechnego występowania. Obrzeża jezior, ustronne pola uprawne to miejsca ich występowania. Ich poranny śpiew nie sposób pomylić z innymi ptasimi odgłosami.
Z ostatniej chwili – marzec 2013 (początek marca)
No i proszę - jedna podpowiedź życzliwej osoby (Marcin dziękuję), i galeria radykalnie się zmieniła . A jest za co. Obserwowanie tańczącego samca żurawia, zabiegającego o względy swej wybranki, to zapewniam nie lada spektakl. Jego skoki, skłony podfrunięcia, wszystko, by zwrócić na siebie uwagę i być zaakceptowanym. A ona...., żeruje prawie nie wzruszona. Trochę się jej jednak nie dziwię, bo temperatura poniżej zera, dość silny, przeszywający wiatr daje w kość (na pewno mnie) nie nastrajają ją do niczego innego jak napełnienie brzucha. Szkoda, że nie można było tego należycie uwiecznić. Ewidentnie brakowało światła, a sama barwa światła dopiero po ich odlocie była właściwa. Dla wtajemniczonych przy ISO 1600, przysłonie 5,6 czas to zaledwie 1/50, potem 1/200. Tak więc, część zdjęć, zwłaszcza początkowych (numery 6.085-6.106), jest nieostrych, ale zamieściłem je bo oddają klimat tej sesji i dla mnie stanowią pamiątkę pierwszego podglądania fascynujących zalotów godowych żurawi.
Z ostatniej chwili-9/2013
Podczas rykowiska może nie powstały jakieś imponujące zdjęcia jeleni, ale udało się wykonać wiele innych, ciekawych zdjęć i nagrania dźwięków. Prób wykonania zdjęć jeleni było kilka. Jedna próba na rozległych podmokłych terenach z wysoką trawą. Stamtąd też pochodzi moje nagranie głosów żurawi (klangor) podczas ich przelotów nad rykowiskiem jeleni...
Z ostatniej chwili – 04 / 2014- Szwecja
Nie wiem od czego to zależy, ale fotografowanie ptaków poza granicami Polski jest dużo łatwiejsze niż w naszym kraju. Chyba zależy to od gęstości zaludnienia i reakcji ptaków na ten stan. Wielokrotnie próbowałem fotografować żurawie w Polsce i bez czatowania efekty delikatnie mówiąc były marne. A tu proszę, w Szwecji przejeżdżając drogą asfaltową, pomiędzy czatowniami niedaleko przy drodze stała grupa żurawi. Zatrzymałem samochód, wyłączyłem silnik, położyłem na masce obiektyw i wykonałem kilka zdjęć żurawi z 30-40 metrów. A żurawie nic sobie z tego nie robiły. A że apetyt rośnie w miarę jedzenia, postanowiłem schylony podejść trochę bliżej. Początkowo, reakcja taka sama. Żurawie dalej żerują na polu, ale odległość pomiędzy nami to już 20-30 metrów. Na polu byłem sam, bez żadnej siatki maskującej widoczny jak na dłoni. Powstają kolejne zdjęcia. Dalsza chciwość podejścia bliżej zakończyła się odlotem żurawi. Tak blisko żurawi, bez maskowania jeszcze nie byłem. Powstało tyle ciekawych zdjęć, że galeria radykalnie się zmieniła. Zobaczcie sami…
Z ostatniej chwili – 04/2015
Niestety przyleciał o świcie, gdy warunki oświetleniowe nie pozwalały na zrobienie lepszych zdjęć. Czapla siwa, która przyleciała dwie godziny później została lepiej uwieczniona. Trudno nie mieć słabości do tych potężnych majestatycznych ptaków. Tak, więc galeria żurawia będzie z czasem poddawana ciągłym zmianom, choć nie będzie to takie proste ze względu na ich płochliwość. Żuraw przyleciał na chwilę bacznie obserwując czatownię i co chwila oddawał się swojej porannej pieśni. Ich głos jest donośny, ale z odległości 20-30 metrów jest dosłownie przeszywający. Może z czasem przyzwyczai się do obiektywu i da się uwiecznić w świetle wschodzącego słońca…
Z ostatniej chwili-04/2016
To chyba było moje najbliższe spotkanie z żurawiami. Oczywiście bez czatowni się nie obyło. Żurawie przyleciały trzykrotnie w ciągu 8 godzin wyczekiwania. Pojawiały się tak blisko, że ptaki często nie mieściły sie w kadrze. Szkoda tylko, że taniec godowy, który samiec odbył przed samicą o poranku, miał miejsce znacznie po lewej stronie czatowni, gdzie widok przesłaniały wysuszone, żółte trawy. Zapewniam, że taki spektakl zapiera dech w piersiach i rekompensuje cały wysiłek związany z wielogodzinnym wyczekiwaniem w czatowni i pobudką o 3 w nocy. Ciekawe było zainteresowanie się samca żurawia myszołowami ucztującymi przed czatownią na moim nęcisku. Fotografowałem dwa posilające się myszołowy, gdy te nagle zerwały się i znikły mi z kadru. Pomyślałem, że to zwiastun pojawienia się bielika w miejsce myszołowów. Niestety w kadrze dało się zobaczyć przez chwilę jedynie nogi żurawia. Na szczęście żuraw odszedł, a ptaki po półgodzinie powróciły przed obiektyw. Z tego czatowania powstało nowe, lepsze nagranie głosów żurawi, dlatego też zostało wymienione z dotychczasowym, podobnie jak i cała galeria fotograficzna została przebudowana. Nie ma co, są dwa powody aby galeria żurawi trafiła do nowości.
Z ostatniej chwili-12/2019-Etiopia
To dopiero były emocje, jak po ponad dwóch tygodniach fotografowania egzotycznych ptaków w Etiopii nagle zobaczyłem przelatujace na tle góry żurawie. Niesamowity widok, jeszcze chwila tego podziwu i nie powstały by zdjęcia ich przelotu. Na szczęście powstało kilka. Trzeba to odnotować w informacjach i dodać kilka zdjęc do galerii z tego spotkania.
Z ostatniej chwili-03/2021
Od lat planowałem poprawić zdjęcia w galerii żurawia na mojej stronie, ale jakoś nie było okazji. Obserwacja tych ptaków chyba nigdy się nie znudzi i nie przestanie zachwycać. Potężne, dostojne, żerują na polach. Ich spektakularne zachowania godowe chciało by się uwiecznić, podobnie jak ich nietypowe noclegowisko. Tej zimy w okolicach Poznania było sporo żurawi. Wysypanie kilkudziesięciu kilogramów kukurydzy przed czatownią niestety nie zakończyło się sukcesem, czyli możliwością fotografowania żurawi. Ptaki nagle zniknęły po ustaniu silnych mrozów. Chyba po prostu zimowały u nas w kraju i odleciały na północ. Pożywiły się natomiast sarny, sójki i krzyżówki. Z pomocą przyszedł Marcin, który ma ciekawe miejsce w którym najprawdopodobniej uda się sfotografować żurawie. Jedyna trudność to mróz. Wchodząc do małej namiotowej czatowni nie ma co liczyć na komfortowe warunki temperaturowe. W tym dniu nad ranem było kilka stopni poniżej zera i tak też było w czatowni. W takich warunkach, nad ranem można liczyć na zaobserwowanie zachowań godowych żurawi. Siedząc w czatowni, jeszcze w zupełnej ciemności słychać było przepiękny klangor z noclegowiska pary żurawi, które było nieopodal. Po godzinie wyczekiwania rozpoczyna się wschód słońca, a ptaki jak na zamówienie przylatują przed obiektyw. Już je nie tylko słychać, ale też widać - rozpoczyna się fotografowanie. Podczas tego poranka udało się zaobserwować trzy zbliżenia ptaków, przeplatane ich wspólnym śpiewem. Szkoda, że na tle lasu, kiepsko można było uchwycić parę wodną wydostającą się podczas śpiewu ptaków. Ciekawe, że u żurawi z inicjatywą zbliżenia wychodzi samica. Najczęściej to samce prześcigają się w tych staraniach, a tu podczas porannego żerowania ona nagle lekko odchyla skrzydła, ale nie rozpościera na całą szerokość i to jest sygnałem dla samca o jej chęci i gotowości do zbliżenia. Oczywiście samiec nie odmawia. U żurawi odwrotnie niż u szponiastych, to samiec jest nieco większy od samicy i samo zbliżenie wymaga dużej zręczności i wysiłku od ptaków. Mam nadzieję, że udało się to oddać i należycie uwiecznić na zdjęciach. Powstały, moim zdaniem, najlepsze moje jak do tej pory zdjęcia żurawi, a galeria została przebudowana i trafia do nowości. Wreszcie! Marcin (link-http://fotolens.pl/), podziękowania za zaproszenie bo obserwowanie żurawi z tak bliska, przez kilka godzin zapada w pamięci i dostarcza niesamowitych emocji na które długo czekałem…
Z ostatniej chwili-09/2022
Wreszcie dodałem kilka zdjęć żurawi z ich noclegowiska. Żurawie podobnie jak kuliki, ale o kilkanaście minut później opuszczały zbiornik wodny po spędzeniu nocy w płytkiej wodzie i na niewielkiej wysepce. To pierwsza zła wiadomość. Druga kiepska wiadomość to to że odległość do nich była za duża. Do tego lekka poranna mgła też nie ułatwiała zadania. Odbiło się to oczywiście na jakości zdjęć. Ale te zdjęcia i tak trzeba dodać. Są inne od dotychczasowych i lepiej przedstawiają ten gatunek ich zachowania, zwyczaje. Obserwacja stada żurawi liczących około setki ptaków o poranku ich odloty z noclegowiska w małych grupach, ciągły ich poranny klangor to piękny spektakl powtarzający się każdego poranka który musiał zawitać do galerii tego gatunku na mojej stronie.